Το νόημα του συμπτώματος στο παιδί

Το νόημα του συμπτώματος στο παιδί

Το σύμπτωμα είναι μία παθολογική συμπεριφορά ή ψυχοσωματική εκδήλωση ενός μέλους του οικογενειακού συστήματος.

  Η Συστημική Θεωρία υποστηρίζει ότι το σύμπτωμα αποτελεί ένα μήνυμα, που στέλνει ο πάσχων, προς τους σημαντικούς άλλους του οικογενειακού συστήματος. Άλλες φορές, το σύμπτωμα μπορεί να ρυθμίζει τη λειτουργία του συστήματος, όταν αυτή τείνει να μεταβληθεί. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί σχολικής ηλικίας νιώσει ότι οι γονείς του έχουν συγκρουστεί και υπάρχει το ενδεχόμενο πιθανού χωρισμού, μπορεί να εμφανίσει μία αγχώδη διαταραχή. Ο ασυνείδητος σκοπός της ξαφνικής εμφάνισης του συμπτώματος του παιδιού είναι η επανένωση των γονέων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σκοπός επιτυγχάνεται. Οι γονείς προσπερνούν τις διαφορές τους και έρχονται πιο κοντά για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του παιδιού τους (Τομαράς, Β. 2001).

  Άλλες φορές, το σύμπτωμα εμφανίζεται, όταν η οικογένεια βιώνει περιόδους κρίσης. Όταν, για παράδειγμα, οι γονείς πρόκειται να χωρίσουν και να πάρουν διαζύγιο, όταν ένα μέλος της οικογένειας πεθαίνει ή όταν η οικογένεια βιώνει δοκιμασίες από άλλους εξωτερικούς παράγοντες (π.χ. οικονομική κρίση).

  Επίσης, ένα παιδί μπορεί να εμφανίσει ένα σύμπτωμα, όταν το οικογενειακό σύστημα πάσχει λόγω της δυσλειτουργίας των αλληλεπιδράσεων των μελών. Για παράδειγμα, όταν στην οικογένεια οι κανόνες και τα όρια είναι πολύ άκαμπτα, το σύμπτωμα είναι, ίσως, η μόνη διέξοδος και λύση για ένα παιδί προκειμένου να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του και να οδηγήσει το σύστημα στην αλλαγή, δηλαδή, στην ευελιξία.

  Παρόλο που το σύμπτωμα του παιδιού τις περισσότερες φορές επιτυγχάνει το σκοπό του, είναι απαραίτητη η ψυχοθεραπεία, προκειμένου το παιδί να απαλλαγεί από τα συμπτώματα, που το ταλαιπωρούν. Δύο είδη θεραπείας μπορούν να βοηθήσουν σε κάτι τέτοιο: α) Η Συστημική θεραπεία, η οποία, γίνεται παρουσία όλων των μελών του οικογενειακού συστήματος και εξετάζεται το πλαίσιο μέσα στο οποίο εκτυλίσσονται οι συμπεριφορές. Ο ρόλος του θεραπευτή είναι να δώσει μία νέα σημασία στην ύπαρξη του συμπτώματος του παιδιού. β) Ένα άλλο είδος πολύ αποτελεσματικής θεραπείας είναι η Παιγνιοθεραπεία (θεραπευτικό παιχνίδι), που έχει ως στόχο να κάνει το παιδί πιο ανθεκτικό και να αυξήσει την αυτοεκτίμησή του. Παράλληλα με την Παιγνιοθεραπεία, είναι απαραίτητη και η Συμβουλευτική των γονέων.

Βιβλιογραφία
Τομαράς, Β. (2001). Θεραπεία Οικογένειας στην Παιδοψυχιατρική: Συστημική Προσέγγιση. Εισαγωγή στην Παιδοψυχιατρική. Επιμ. Τσιάντης, Γ. Εκδ: Καστανιώτη. 23: 467-487